دیریست که دلدار پیامی نفرستاد ننوشت کلامی و سلامی نفرستاد

صد نامه فرستادم و آن شاه سواران پیکی ندوانید و سواری نفرستاد

دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست و از آن خط چون سلسله دامی نفرستاد

فریاد که آن ساقی شکرلب سرمست دانست که مخمورم و جامی نفرستاد

چندان که زدم لاف کرامات و مقامات هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد

حافظ به ادب باش که واخواست نباشد گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد

برای روز خبرنگار و خبرنگاران در بند استبداد ایران...