آه! معجزا! شگفتا! او هنوز پرواز می کند او صعود می کند!
اما بالهایش شگفتا تکان نمی خورند.
پس چه چیز او را بالا می برد!
پس هدف. مسیر پرواز و تیرش کو!؟
او همانند ستاره و ابدیت در ارتفاعی عاری از حیات
زندگی کرده و نیاز را . حتی. به سخره می گیرد.
آنکس که او را در پرواز می دید خود به اوج رفته است.
آه! ای مرغ دریایی!
غریزه ای ابدی مرا به ارتفاعات می کشاند
من به یاد تو بودم و اشک ریختم:
اشک. آری من ترا دوست دارم.