ابرهای خزانی در ذهن و روح من ابرهای خزانی سنگین و پر سایه خا طر در آرامش است اندیشه آدمیان را باز نتوان خواند و مقاصد آدمیان را به چشم نتوان دید قلبها به خوابی خوش فرو شده است به امید پراکندن ابرها ابرهای خزانی در ذهن و روح من...
آنگاه که قیود و پیش داوریها یکسره از پهنه زمین روفته باشد تنها در صراحت بی قید و شرط در خلايی آزاد کننده و پایدار برای زندگی تازه برای روحی تازه فضایی میسر است.